"Önce kelime vardı, diye başlıyor yohanna'ya göre incil. Kelimeden önce de yalnızlık vardı ve kelimeden sonra da var olmaya devam etti. Yalnızlık, kelimenin bittiği yerde başladı. Kelime söylenemeden önce başladı. Kelimeler yalnızlığı unutturdu ve yalnızlık kelimeyle birlikte yaşadı insanın içinde. Kelimeler yalnızlığı anlattı ve yalnızlığın içinde eriyip kayboldu. Yalnız kelimeler acıyı dindirdi. Ve kelimeler insanın aklına geldikçe yalnızlık büyüdü, dayanılmaz oldu. "
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder