Aman elini unutma, elinden bir kaza çıkmasın. Bir de ne olur, kelimelere dikkat et, yalvarırım kelimeleri unutma!
1 Mart 2016 Salı
‘Tanrım!
Hep önsözlerde kalıyorum!’ Durmadan yakınırdı: ‘Biraz
daha ilerleyebilsem, hiç olmazsa ‘Giriş’e kadar gelebilsem!’
Ellerime sarılırdı: ‘Bana yardım edin dostum! Bütün
kitapların neden yazıldığını, yazanların kimlere teşekkür
borçlu olduğunu, bu kitabı yazma düşüncesinin onlara nasıl
geldiğini, bu kitabın ne gibi bir boşluğu dolduracağını,
hepsini biliyorum. Sonra ne oluyor? Anlatın bana.’
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Bakkala gidiyordum. Sevgi’yle benim bakkalıma mı? Yoksa bakkal Rıza’ya mı? Bakkallar da hep birbirlerine benzerler. Ne yapıyorsun? dedi Sev...
-
“Bir insanı anlamak için onu sevmek gerekir. Peki ama sevmek için ne gerekir? İşte tam bu noktada nedensizliğin arsız kuşları üzerinize pi...
-
Günseli derdi beni on sekiz yaşında tanısaydın hayır tanımasaydın hiç istemiyorum o günlere dönmeyi derdi aptallıklarıma beceriksizlikleri...
-
Yalnızlığa dayanmanın en öne mli şartı, her şey e kar şı hazırlık lı bulunmaktır. Gene de telefon birdenbire çaldı ve ben şaşırdım. Bek...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder