17 Ocak 2008 Perşembe

Korkuyu Beklerken

Sonunda dayanamadım, hiç olmazsa bahçeye çıkmalıyım dedim. Bahçe de evin bütünlüğü içinde sayılırdı. (Sayılır mıydı?) Biraz süpheci olmustum. Descartes da herhalde çok yalnız kalmıstı. (Evde bu herifin kitabı olmadığı için, bu düsüncemin gerçeklik derecesini arastıramadım. Herif? Descartes? Söyledim ya, terbiyem bozulmustu.) Basıma bu islerin gelmesinde oldukça önemli bir payı olan adres defterini karıstırdım.

Hiç yorum yok:

 Hiçbir şey istemiyorum. Münir Nurettin Selçuk istiyorum: Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın. Hedda Gabler’in en sevdiği şarkı bu. Hiç ...