9 Ağustos 2007 Perşembe

Peki neden ben kimseyi görmüyorum...


Onu Günseli'yle görmüşlerdi.Belki Aysel'le de görmüşlerdi.Onu görüyorlardı.Hiç bir şey yapmadan aptalca bir düzen içinde yaşarken kimse görmüyordu.Sonra alışılmışın dışında en küçük bir davranışını görüyorlardı.Nasıl görüyorlardı acaba ?Sizi gördük diyorlardı .Bütün gün sadece bakıyorlardı; sonra akşam evlerine dönünce rahat koltuklarına gömülüp kimleri gördüklerinin bir muhasebesini yapıyorlardı. Önce erkek gördüklerini anlatıyordu; sonra başkalarının görüp ona söylediklerini anlatıyordu, en sonunda da başkalrının dahabaşkalarından duyduklarını anlatıyordu.Sonra kadın başlıyordu; ona gelenlerin gördüklerini anlatıyordu.Anlatma bitince yoruma geçiyorlardı.Birbirlerine gördün mü diyorlardı.GÖRDÜN MÜ? Peki neden ben kimseyi görmüyorum?Görmesini bilmek gerek; bakarak dolaşmalı .Parmağını havada sallayarak görürsünüz dedi hepsine ....Hepiniz görürsünüz .Ben size gösteririm.Yıllarca konuşur durursunuz artık .Rahat koltuğundan kalktı ; rahatsız olmuştu.Düşünene bu koltukların bir faydası yok.Bir sandalyeye oturdu.

Hiç yorum yok:

 Hiçbir şey istemiyorum. Münir Nurettin Selçuk istiyorum: Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın. Hedda Gabler’in en sevdiği şarkı bu. Hiç ...