Selimin günlüğünden....

Hiç iyileşmeyeceğimi biliyorum.Aynada yüzüme baktım;yorgun bir yüz.İhtiyarlamaya başlamış.Gözlerimi kıstım çizgiler belirdi olur olmaz yerlerde.Kafatasımın çok inceldiğini hissediyorum.Yürürken çok dikkat ediyorum; bir yere çarparsam sanki dağılacak.Camdan bir kafanın içinde ağır bir beyin ; başımı taşıyamıyorum.Çıkıntılı yerlerden geçerken korkuyorum.Berbere gittim.Binayı pürüzlü bir sıvadan yapmışlar; sıvanın sivri uçları beynimi delecekmiş gibi geldi.Berberde yüzümü yorgun buldu.Sakalım zor traş ediliyormuş.Biraz konuşsaydık belki o da evlenmemi tavsiye ederdi.Ben parçalarımı bir arada tutmak için olağanüstü bir çaba harcıyorum;tutmuş benden ne istiyorlar.Selim gibi görünmenin bana neye mal olduğunu bir bilseler .Yatağın içinde büzülmüş bu satırları yazarken nasıl kahramanca bir dayanma gösterdiğimi farketmiyorlar.Kimse karşısındakinin parçalanışını görmek istemiyor.